piątek, 5 listopada 2010

Białoruskim szlakiem "Ponurego" (2)

W galerii prezentującej fotografie z Białorusi pod tą fotografią  znalazł się komentarz Jarosława "Czarną farbą ktoś napisał: "»Tu zginął Polak partyzant mjr. Ponury. Rodacy pamiętają«. Nie wiem czy władze nie pozwalają na dodatkową tablicę. Może warto spróbować?".

Spieszę zatem z przedstawieniem moich dotychczasowych ustaleń w związku z tym odręcznym napisem na cokole. Jak zatem wyglądają po latach okolice Wawiórki i Jewłaszy-Bohdanów, gdy od ponad 22 lat nie ma tam doczesnych szczątków „Ponurego”?...

Z inicjatywy Stanisława Szyszko „Jelenia” (uczestnika akcji w Jewłaszach w 1944 r.) i jego syna Stefana 21 września 1995 r. w Bohdanach przy drodze Jewłasze – Dziembrów, w miejscu gdzie stał w 1944 r. jeden z bunkrów stűtzpunktu, odsłonięty został pomnik. Jego zwieńczeniem miała być wykonana w Starachowicach tablica zawierająca informacje o wydarzeniach z 16 czerwca 1944 r.

Białoruskie władze nie zgodziły się jednak na zaproponowaną przez fundatorów treść. Na pomniku została umieszczona dwujęzyczna tablica z ogólnikowymi informacjami: "Polskim żołnierzom i oficerom poległym w walce z niemiecko-faszystowskimi zaborcami w latach drugiej wojny światowej na terenie rejonu szczuczyńskiego" [1].

Właściwa tablica trafiła do Domu Polskiego w Szczuczynie, gdzie została uroczyście odsłonięta 13 listopada 1999 r. przez Senator RP Annę Bogucką-Skowrońską, Konsula Generalnego RP w Mińsku Sylwestra Szostaka i prezesa Okręgu Nowogródzkiego ŚZŻAK Bolesława Liszowskiego [2]. Pomnik z oficjalną tablicą stoi cały czas, jednak "nieznany sprawca" (chociaż raz "nieznany sprawca jest postacią pozytywną w opowiadaniu) chcąc być wiernym prawdzie, dopisał farbą na cokole "Tu zginął Polak partyzant mjr Ponury! Rodacy pamiętają" [3].

_________________________
Przypisy:
[1] J. Babicki, Białoruskim szlakiem „Ponurego”. „Tu zginął Polak partyzant”, „Tygodnik Starachowicki” 2006, cz. 1, nr 43, s. 13.
[2] S. Szyszko „Jeleń”, Pamięć o majorze Janie Piwniku „Ponurym” na Ziemi Nowogródzkiej, „Wykus” 2001, nr 6, s. 3.
[3] J. Babicki, Białoruskim szlakiem „Ponurego”. „Tu zginął Polak partyzant”, „Tygodnik Starachowicki” 2006, cz. 1, nr 43, s. 13.


3 komentarze:

  1. pomyłka w nazwisku pana Bolesława Lisowskiego - nie Liszowskiego.
    skąd "Białoruski szlak Ponurego"? chba chodzi o Nowogródzki, bo Białoruś to tam była wg Komunistycznej partii Zachodniej Białorusi i Stalina, którana tamte tereny wszedł 17 wrzesnia 39r. no i po Jałcie. Zażcia Ponurego zadnej Białorusi tam nie było ani żadnych Białorusinów. warto uszanowć pamięć Dowódcy i nie zakłamywać rzeczywistości.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Panie Andrzeju z Balto, proszę zaprzestać pisania inwektyw. To nie miejsce na kolejną falę oczerniania kogokolwiek, a na merytoryczną dyskusję ad meritum, a nie ad personam.

      Usuń
  2. Sz. Panie Anonimowy
    Czy się to Panu podoba, czy nie, Jewłasze, Wawiórka i Pińsk leżą dziś w Republice Białoruś. No i chyba ja sam wiem najlepiej, jakim szlakiem podążałem podczas mojej podróży.
    Uprzejmie proszę nie jątrzyć, nie czepiać się bez sensu.
    Pozdrawiam
    Jarosław Babicki

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.