Z perspektywy ponad 70 lat od zakończenia II wojny światowej, w chwili gdy żyje coraz mniej świadków tamtych zdarzeń, dla historyka niezwykle ważna staje się praca ze źródłami pierwotnymi. Takimi są m.in. dokumenty organizacyjne Armii Krajowej, wytworzone przez poszczególne struktury Sił Zbrojnych w Kraju.
Dużym problemem jest ich znikoma liczba. Nie można też ustalić stanu procentowego ocalałych materiałów. Zachowały się przede wszystkim w archiwach państwowych, a niekiedy w rękach osób prywatnych, które nie zawsze zdają sobie sprawę z rangi posiadanych zbiorów. Odnalezienie dokumentów jest tylko połową sukcesu, gdyż nierzadko okazuje się, że korespondencja organizacyjna została zaszyfrowana lub zapisana z użyciem kryptonimów. W pierwszym przypadku bez właściwego klucza nie można sobie poradzić. Ciąg literowo-liczbowy dla osoby nieposiadającej podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu kryptografii jest praktycznie nie do odcyfrowania.
