Jan Bernard Rejecki (1912-1940)

Kwiecień to miesiąc pamięci o ofiarach Zbrodni Katyńskiej. Temat nie związany z naszym blogiem. Niemniej jednak chcę przybliżyć postać ś.p. ppor. pil. Jana Bernarda Rejeckiego, oficera Wojska Polskiego pochodzącego z Końskich, pilota 3 Pułku Lotniczego w Poznaniu-Ławicy. Ofiary radzieckiego mordu katyńskiego.
  

Jan Bernard Rejecki, s. Bolesława i Natalii z Majewskich, ur. 20 sierpnia 1912 r. w Końskich, woj. kieleckie. Podporucznik, pilot rezerwy. Uczeń Państwowego Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Końskich, gdzie złożył egzamin maturalny w 1934 r.

  
Od wczesnych lat wykazywał szczególne zamiłowanie do lotnictwa i sportu. W okresie gimnazjalnym zajmował się modelarstwem, a następnie działał w Kole Szybowcowym.

W uznaniu zasług położonych na rzecz lotnictwa został wyróżniony Odznaką Honorową (Krzyżem Brązowym) Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, nadaną przez Zarząd Główny w Warszawie 13 maja 1933 r. Absolwent Kursu w Szkole Szybowcowej w Polichnie k. Chęcin, gdzie uzyskał dyplom pilota szybowcowego kat. „B” z uprawnieniami instruktora I stopnia w dniu 11 sierpnia 1933 r. Instruktor na szybowisku w Baryczy k. Końskich. Harcerz, redaktor pisma szkolnego „Młoda Myśl” i zastępca przewodniczącego Samorządu Szkolnego.

Po maturze w 1934 r. przeszedł szkolenie wojskowe w Łodzi, a w roku następnym został na własną prośbę skierowany na szkolenie do Szkoły Podchorążych Rezerwy Lotnictwa w Dęblinie, którą ukończył w stopniu kaprala podchorążego rezerwy pilota w 1936 r. W dniu 1 stycznia 1937 r. mianowany do stopnia podporucznika pilota. W tym okresie zdobywał również medale i dyplomy w zawodach sportowych o mistrzostwo SPL. W 1936 r. rozpoczął naukę w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego. Często startował wówczas w zawodach sportowych, wykazując się dużymi osiągnięciami. Był m.in. halowym mistrzem Polski w skoku w dal oraz wicemistrzem w biegu sztafetowym w 1937 r. Ogółem zdobył w różnych zawodach sportowych 7 złotych medali oraz 12 dyplomów za zajęcie pierwszego miejsca. W 1939 r. ukończył studia i odbył ćwiczenia wojskowe. W dniu 1 lipca 1939 r. podjął pracę na stanowisku referenta Wychowania Fizycznego w 3 Pułku Lotniczym w Poznaniu-Ławicy. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, został zmobilizowany do tegoż pułku. We wrześniu 1939 r. brał udział w bitwie nad Bzurą. Latał bojowo w składzie 33 Eskadry Obserwacyjnej, pilotując samoloty RWD-14 „Czapla”, należące do lotnictwa Armii „Poznań”. Z rozkazu dowódcy 16 września 1939 r. odleciał z ppor. Tomaszewskim z „kotła” nad Bzurą, lądując przymusowo z powodu braku paliwa w rejonie Lublina.

Po 17 września i wkroczeniu Sowietów do Polski, kontynuując marsz ku granicy węgierskiej w rejonie Kowla na Wołyniu, został aresztowany przez NKWD. Więziony był w obozie w Kozielsku. Przesłał stamtąd kartę pocztową do rodziny i list do narzeczonej. Prosił w nich o przysłanie niezbędnych mu rzeczy, informował że czuje się dobrze, szyje rękawice z koca dla kolegów, pytał też jak płynie życie w Poznaniu i czy uniwersytet jest otwarty. Zamordowany i pogrzebany w Lesie Katyńskim. Nazwisko Jana Rejeckiego figuruje na liście wywozowej NKWD nr 036/3 z dnia 16 kwietnia 1940 r., poz. 57. Podczas ekshumacji zbiorowych mogił w Katyniu w 1943 r. zwłoki Jana Rejeckiego zostały zidentyfikowane i zarejestrowane pod numerem AM 3694. Jego symboliczny grób z urną zawierającą ziemię z Katynia znajduje się na cmentarzu w Końskich.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej RP z dnia 5 października 2007 r. Jan Rejecki został pośmiertnie awansowany na stopień porucznika Wojska Polskiego.

_____________________________

Biogram umieszczony za zgodą autora. Pochodzi ze szczegółowo opracowanej, przez pracownika Biura Edukacji Publicznej Delegatury IPN w Kielcach, książki przedstawiającej sylwetki niemal wszystkich ofiar Zbrodni Katyńskiej pochodzących z Kielecczyzny: Marek Jończyk, Zbrodnia Katyńska na mieszkańcach Kielecczyzny. W 70. rocznicę ludobójstwa, Kielce 2010. Książkę można dostać na pewno w kieleckich księgarniach.

_____________________________

Fotografie pochodzą ze zb. Haliny Rybczyńskiej i Teresy Rejeckiej - sióstr śp. Jana Bernarda Rejeckiego.
1. Jan Bernard Rejecki, podczas szkolenia w Szkole Podchorążych Lotnictwa, Dęblin 1935 r.

2. Jan Bernard Rejecki (z lewej) z kolegami przy szybowcu.

3. pil. pchor. Jan Bernard Rejecki, SPL Dęblin 1935r.